Read List #1 - Po pogrzebie from the story Twelve letters by Dream_Mommy with 24 reads. córka, życie, milosc. Wracając z pogrzebu taty zaczepia mnie jego przyj Fotografia post-mortem. Fotografia post-mortem, czyli pośmiertna, stała się popularna w drugiej połowie XIX wieku i stosowano ją do początku XX wieku. Zmarłym robiono zdjęcie nie tylko w trumnach ale i na stojąco korzystając ze specjalnie zrobionych do tego celu podtrzymujących stelaży. Chodziło o to, by modele wyglądali jak Na co zwracać uwagę podczas pochówku zmarłego? Po umieszczeniu trumny w dole zmarłego należy posypać garścią ziemi. Trzeba również pamiętać o okresie 6 tygodni w trakcie, których nie wolno dotykać rzeczy zmarłego ani zabierać kwiatów z grobu. w bagażniku pod wykładziną, na przedniej belce, za przednią lampą po stronie kierowcy. Kierowcy często nie mają pojęcia o tym, gdzie znajduje się tabliczka znamionowa. Z reguły jest to spowodowane tym, że nie korzysta się z niej na co dzień oraz nie jest widoczna na pierwszy rzut oka. Zgodnie z niepisaną tradycją, nagrobek stawia się zwykle w pierwszą rocznicę śmierci. Nie powinno to jednak nastąpić później niż rok po pogrzebie. Czasem jednak na idealny pomnik należy nieco poczekać. W takim przypadku rodziny nierzadko decydują się na drewnianą obudowę z krzyżem, która przez pewien okres może zastępować Tabliczka natrumienna lub nagrobna – wykonana zazwyczaj z metalu lub tworzywa sztucznego, zawiera informacje o osobie zmarłej takie jak imię, nazwisko, data urodzenia, data śmierci, liczba przeżytych lat oraz epitafium. Umieszczana jest zazwyczaj na trumnach, urnach lub krzyżach przy grobie. Większość zakładów kamieniarskich zaleca stawianie pomników po upłynięciu co najmniej 6 miesięcy od daty pogrzebu. Związane jest to z tzw. osiadaniem grobu po pogrzebie. Związane jest to z tzw. osiadaniem grobu po pogrzebie. Oczywiście jeśli mamy zdolności rysunkowe czy kaligraficzne, jak najbardziej powinniśmy wykorzystać je podczas tworzenia swojej tablicy marzeń. 5. Pogrupuj podobne elementy. Ułóż podobne elementy w pobliżu siebie, tak aby Twoja tablica nie przypominała jednego, wielkiego chaosu. Możesz użyć w tym celu siatki bagua, znanej co Pozwala chociaż przez chwilę nie myśleć o tragedii. Udaj się do zakładu pogrzebowego z kartą zgonu. To właśnie on załatwi za Ciebie większość formalności. Tutaj też wykorzystasz zasiłek pogrzebowy, który aktualnie wynosi 4000 zł. Tych pieniędzy nie otrzymujesz „do ręki”, a wpływa on na konto właśnie zakładu. Po zebraniu odpowiedzi przechodzimy do zakładki Analiza – Tabele krzyżowe i wybieramy pytania, które chcemy skrzyżować. Klikając przycisk Generuj tabelę, pojawi nam się tabela krzyżowa stworzona z wybranych pytań. Dodatkowo pod nią pojawi się przycisk umożliwiający pobranie jej do Excel’a. Generowanie tabeli krzyżowej. rPdS. Unia Azjatycka dziś w klimatach ostatecznych. Będzie o Baixiaotai przeczytacie o chińskim czuwaniu przy my opowiemy sobie o pogrzebach w obrządku shintō (神道). Pewnie nie wszyscy zdają sobie z paru rzeczy, więc na wstępie je sobie pierwsze, mimo że shintō kojarzone jest silnie z narodową wiarą, pogrzeby w tym obrządku nie są wcale tak częste, jak by to można było wnioskować na podstawie powyższego skojarzenia. Dzieje się tak dlatego, że śmierć i kontakt z nią są jedną ze zmaz (穢れ / 汚れ, けがれ) a bóstwa, czyli kami (神), brzydzą się nieczystością. Z tego powodu, jeśli to tylko możliwe, kapłani shintō starają się scedować ceremonie pogrzebowe na buddystów. Dla buddystów dokonanie pochówku jest aktem miłosierdzia, a taki kapłan shintoicki ma po pogrzebie mnóstwo kłopotów, bo musi się dokładnie oczyścić z kalającego go kontaktu z nieboszczykiem. Czyli wszyscy są zadowoleni. Stąd też powiedzenie, że Japończyk rodzi się shintoistą, a umiera buddystą. I dlatego też wiernych jest w Japonii dużo więcej niż ludzi zamieszkujących Wyspy. Wg danych przytaczanych przez Wikipedię w 2018 r. 69% społeczeństwa japońskiego deklarowało wiarę shintō, 66,7% – buddyzm, 1,5% – chrześcijaństwo a 6,2% – inne religie. Daje nam to prawie 150% ;-) To były statystyki Bunka-chō (文化庁). Natomiast wg danych NHK z tego samego roku najwięcej Japończyków zadeklarowało się jako bezwyznaniowcy (62%), potem byli buddyści (31%), shintoiści (3%), chrześcijanie (1%), inni (1%); 2% nie udzieliło czym należy pamiętać, że pogrzeb buddyjski zabezpiecza przed zmazą wyłącznie kapłana shintō, ponieważ żałobnicy i kapłan buddyjski nadal narażeni są na nieczysty kontakt z nieboszczykiem. O ile kapłan buddyjski zazwyczaj się tym nie przejmuje, to żałobnicy powinni się jednak po pogrzebie w końcu do tematu. Jak wygląda pogrzeb shintō (神葬祭, しんそうさい), jeśli już ktoś się nań uprze?Przede wszystkim po śmierci członka rodziny komunikuje się jego odejście przodkom a następnie zasłania się białym papierem domowy ołtarz shintō (神棚, かみだな), aby ochronić przed kontaktem ze śmiercią bóstwa i… duchy przodków (神棚封じ, かみだなふうじ). Osłonę tę zdejmuje się dopiero 50. dnia po śmierci. Następnie powiadamia się o zgonie władze, bliskich, znajomych i wszystkich, którzy powinni zostać powiadomieni. I można przejść do właściwych rzeczą jest zwilżenie po raz ostatni wodą ust zmarłego, żeby nie cierpiał pragnienia w drodze w zaświaty. Nazywa się to “wodą ostatniej chwili” (末期の水, まつごみず). Następnie ciało jest myte (湯灌, ゆかん), ubierane (poły kimona bądź yukaty zakładane są odwrotnie niż u żywych, czyli prawa na lewą). i umieszczane na posłaniu tak, żeby głowa nieboszczyka wskazywała północ (枕直しの儀, まくらなおしのぎ). Jeśli zwłok nie da się ułożyć z głową na północ, można ewentualnie złożyć je tak, żeby głowa zmarłego znajdowała się z prawej strony (z perspektywy osób uczestniczących w ceremonii). U wezgłowia ustawia się rozmaite ofiary (枕飾りの儀, まくらかざりのぎ), w tym ryż (surowy – zmarli jedzą niegotowany ryż), woda, sól, sake oraz to, w czym zmarły gustował za życia. Obok zmarłego kładzie się miecz (ew. nóż lub inne ostrze) jako zabezpieczenie żywych przed zgubnymi skutkami kontaktu ze składaniu ofiar, co może potrwać 1-2 dni, zwłoki umieszczane są (納棺の儀, のうかんのぎ), wraz z posłaniem, na którym spoczywały, w trumnie. Nierzadko (jak na całym świecie) wkłada się zmarłemu do trumny przedmioty, które cenił za życia oraz jego zasuszoną pępowinę, którą Japończycy przechowują jako talizman. Następnie trumna jest zamykana, może też być poddana obrzędowi oczyszczającemu. Oczyszczają się też domownicy – wykonują temizu (手水), czyli opłukanie dłoni i ust. Przed trumną ustawia się trzy stoliki. Na jednym umieszczone są pamiątki po zmarłym, szczególnie te dokumentujące jego dokonania, na drugim – ofiary, na trzecim – tamagushi (玉串). W międzyczasie obrzędom oczyszczającym poddawane jest też miejsce na cmentarzu, w którym spoczną zwłoki oraz informowane o zgonie są kami z parafii, na terenie której urodził się etapem jest czuwanie przy zwłokach (通夜, つや). Pierwsze, co muszą zrobić żałobnicy, to oczyścić się poprzez temizu. I tu ciekawostka – jeśli jedynym miejscem, w którym można się obmyć, jest prywatna łazienka w domu zmarłego, obmywa się tylko dłonie. Niekulturalnie bowiem jest pluć (w tym wypadku wypluwać wodę po przepłukaniu ust) do cudzej czuwania kapłan odprawia ceremonię ku czci zmarłego: odmawia modlitwy, wygłasza mowę, kieruje składaniem ofiar. Jeśli kogoś interesują szczegóły, znajdzie to drobiazgowo opisane TU. Również zazwyczaj podczas czuwania kapłan dokonuje “transferu ducha”, czyli “przeniesienia” ducha (遷霊の儀, せんれいのぎ) do tabliczki z jego pośmiertnym imieniem (霊璽, れいじ). Tabliczka ta będzie później przechowywana na ołtarzu shintoickim, wraz z innymi tabliczkami z imionami przodków. Ciekawi znajdą szczegółowy opis “przeniesienia” TU. Do momentu wyniesienia trumny z domu lub miejscu, w którym odbywało się czuwanie, tabliczka powinna znajdować się w osobnym miejscu. Prawdopodobnie chodzi o to, żeby uniemożliwić duchowi powrót do podejmowani są posiłkiem i wspominają zmarłego. Goście wręczają rodzinie koperty z pieniędzmi. Koperty (不祝儀袋, ぶしゅうぎぶくろ) są białe, z czarnymi i srebrnymi elementami (np. taśmą zawiązaną w ozdobny węzeł). Zazwyczaj umieszcza się na nich napis 御霊前 (ごれいぜん) – dosł. “przed (= w obecności) czcigodnym duchem [zmarłego]”. Opuszczający ceremonię otrzymują małe paczuszki z solą, żeby mogli oczyścić się po kontakcie ze śmiercią. A 49. dnia po śmierci uczestnicy czuwania otrzymują podarunki w podziękowaniu za udział w ceremonii i pamięć o wg naszego pojęcia, główna ceremonia pogrzebowa ma miejsce ok. 2 dni po zgonie. Kapłan, w obecności żałobników, odmawia przy trumnie modlitwy, odprawia obrzędy oczyszczające, składa ofiary i wygłasza mowy ku czci zmarłego. Ciekawostką jest, że tam, gdzie rytuały shintō wymagają zwrócenia uwagi bóstw poprzez klaśnięcie w dłonie, podczas obrzędów pogrzebowych gest ten wykonuje się tak, żeby nie wydać dźwięku (しのび手, しのびで). Ceremonia ma miejsce tam, gdzie odprawiano czuwanie – nie na terenie chramu, ponieważ śmierć jest zbyt nieczysta, żeby kalać nią święte miejsce. Opis obrzędów krok po kroku można znaleźć etapem jest ceremonialne przeniesienie trumny na cmentarz. Dziś niesienie trumny na ramionach ogranicza się do drogi od miejsca ceremonii pożegnalnej do karawanu. Kiedyś uczestnicy procesji nieśli za trumną tabliczkę pośmiertną, ofiary, pochodnie (aby oświetlić drogę w zaświaty), miotły (jako symbol oczyszczenia). Warte zapamiętania jest to, że procesje pogrzebowe w shintoizmie tradycyjnie odbywały się nocą. Mogło to być spowodowane chęcią zmylenia zmarłego, aby nie powracała do świata żywych jako szkodliwy upiór albo odwzorowania atmosfery zaświatów. Podobno również ciemność ogranicza rozprzestrzenianie się skażenia śmiercią. Teraz to się zmienia, nawet w najbardziej shintoistycznych kręgach – cesarz Shōwa (昭和, 1901–1989) był pierwszym cesarzem, którego pogrzeb odbywał się za shintō mogą polegać zarówno na złożeniu zwłok do ziemi, jak i na kremacji. Do 49. dnia po śmierci odprawiane są ceremonie upamiętniające (później – co roku). Jest to jeden z wpływów buddyjskich. Po 49 dniach uważa się, że dusza ostatecznie odeszła w zaświaty i można dokonać ostatecznego oczyszczenia oraz powrotu do normalnego koniec warto zauważyć, że obrzędy shintō są bardzo podobne do pogrzebowych zwyczajów buddyjskich. Wynika to z tego, że obie religie inspirowały się wzajemnie i “wymieniały” rytuałami, nierzadko nieco je wiedzy?Shinto death (pierwszy z długiej serii artykułów na stronie Green Shinto)Shinto Funerals in the Edo PeriodShinsosai (Shinto Funeral) (神葬祭)Burial PracticesJapanese funeralShinto Funeral Beliefs & Ritualsbadanie Bunka-chō, o którym mowa w tekście: PDFbadanie NHK, o którym mowa w tekście: PDFikona wpisu: パブリック・ドメイン, Wikipedia [dodano tło] Trochę się napracowałam, żeby przygotować dla Ciebie ten tekst. Mam nadzieję, że się udało :-) Masz pytania? Napisz -> Chcesz mieć tak dobry hosting, jak ja: niezawodny i z przemiłą oraz kompetentną obsługą techniczną? KLIKNIJ I SPRAWDŹ! Dostępne na stronach materiały przeznaczone są do użytku prywatnego, tzn. że nie możesz ich wykorzystywać ucząc innych albo zamieszczać na swoich stronach poświęconych nauce japońskiego lub czemukolwiek innemu, umieszczać w zbiorach materiałów do nauki (i nie tylko) ani robić z nimi tego, czego nie chciał(a)byś, żeby robiono z Twoją pracą. No chyba, że uzyskasz moją zgodę. Nie możesz też wykorzystywać ich na profilach społecznościowych bez podania źródła wraz z linkiem. PS: własne hanko zrobisz sobie tu: はんこgenerator ( Wiele osób zastanawia się, kiedy postawić nagrobek po pogrzebie. Czy można to zrobić od razu? Czy istnieją jakieś zasady, które regulują czas stawiania nagrobków po pochowaniu zmarłego? Sprawa nie jest jednak tak prosta i oczywista, jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka. Warto więc zapoznać się z tematem, zanim przystąpi się do zamawiania nagrobka bądź pomnika. Nagrobki - kiedy je stawiać? Stawianie nagrobków zwykle nie odbywa się od razu po pogrzebie. Istnieją dwa rodzaje grobów: murowane i tzw. ziemne. W przypadku grobów murowanych (piwnic) nie mamy większych ograniczeń. Nagrobek można zamontować już po około 2 tygodniach od wymurowania. Inaczej sprawa wygląda z grobami ziemnymi, gdzie wykonawca nagrobka nie posiada żadnej podstawy do montażu pomnika. Przed wykonaniem fundamentu należy odczekać pewien czas na zagęszczenie terenu. Z reguły ułożenie ziemi trwa od 3 do 6 miesięcy, jednak dużo zależy od warunków pogodowych. Niektórzy kamieniarze oferują zagęszczanie i utwardzanie ziemi, co może przyspieszyć proces stawiania nagrobka. Kluczową kwestią przy zastanawianiu się, kiedy powinno się stawiać nagrobki, jest też rodzaj grobu. Inaczej będzie się postępować w przypadku, kiedy tworzy się grób rodzinny, do pochowania większej liczby osób, a inaczej, kiedy grób pojedynczy. Przede wszystkim inaczej stawia się nagrobki, które będą w przyszłości przeznaczone do ponownego rozbierania, a inaczej nagrobki trwałe. Kiedy postawić pomnik po pogrzebie - kwestia wiary Pomniki zwykle są stawiane w okresie około 6 miesięcy po pogrzebie. Jednak najlepiej stawiać je wtedy, gdy na zewnątrz panują temperatury powyżej 0 stopni Celsjusza. To są względy techniczne, jednak czy istnieją niepisane zasady, które regulują stawianie pomników i nagrobków po pogrzebie? Społeczność rzymsko-katolicka wierzy, że nie powinno się stawiać pomników wcześniej niż miesiąc po pogrzebie, a nie później niż rok po śmierci zmarłego. Utarło się, że pomniki stawia się na pierwszą rocznicę śmierci. Stawianie nagrobków - zasady Kiedy więc postawić pomnik na cmentarzu? Kiedy stawia się nagrobki po pogrzebie? Na co zwrócić uwagę, jeśli chodzi o tego typu sprawy? Jeżeli grób jest ziemny i nie ma fundamentów, które zapobiegłyby osuwaniu pomnika, to nagrobek stawia się mniej więcej w okresie 6 miesięcy po pogrzebie. Zanim zamówi się pomnik, należy zastanowić się nad tym, czy w grobie będzie pochowany ktoś jeszcze. Od tego zależy rodzaj nagrobka. Decyzja o upamiętnieniu bliskiej zmarłej osoby przychodzi szybko i niedługo po pogrzebie, więc udajemy się do zakładu kamieniarskiego. Jednak z wizytą można się trochę wstrzymać, aby zastanowić się, czego oczekujemy, jakie mamy preferencje i co życzyłby sobie zmarły. Napis na pomnikach granitowych może zainspirować W Toruniu niektóre nagrobki granitowe posiadają delikatne zdobienia, ale są też takie, które są bogato zdobione i wyglądają bardzo efektownie, warto zastanowić się, jaką osobą był zmarły, czy towarzyską, wytworną czy skromną. Dobrze jest wybrać się na spacer po cmentarzu i pooglądać stojące już ładne pomniki granitowe, wtedy może któryś z nich nas zainspirować i pójdziemy do kamieniarza z gotowym projektem. Trzeba przyznać, że kujawsko-pomorskie cmentarze, są zadbane a nagrobki utrzymane w bardzo dobrym stanie, tak, więc mogą one stanowić doskonałe natchnienie. Możemy również wykonać zdjęcia telefonem, aby w domu przemyśleć wszystko na spokojnie. Jednak, gdy znajdziemy się w zakładzie kamieniarskim to galeria wzorów i kolorów nas tak pochłonie, że staniemy przed trudną decyzją. Wybór jest duży, ponieważ mamy do dyspozycji nagrobki skromne, proste a także wyjątkowe i efektowne z wieloma ozdobnikami. Kamieniarz będzie starł się służyć radą i pomocą, próbując wyczuć nasze preferencje, jednak końcowy wybór musi należeć do rodziny zmarłego. Jeżeli rodzinie zależy na szybkim wykonaniu zlecenia, może wybrać egzemplarz z wystawy i montaż odbędzie się szybko. Jednak nie tylko same nagrobki granitowe trzeba wybrać, należy też podjąć inną ważną decyzje a mianowicie tablicę napisową, która będzie informowała wszystkich, kto w tym grobie jest pochowany, osoby rzadko odwiedzające cmentarz w Toruniu, na podstawie tablicy odnajdą swoją rodzinę. Tablica zawiera przede wszystkim dane o osobie zamarłej, jednak można umieścić tam grawerunki przedstawiające wizerunek Jezusa lub Matki Bożej, ponadto może się tam znaleźć zdjęcie pochowanego. Pomniki granitowe, na których umieszcza się tablice występują w różnych odcieniach, jak również litery mogą być srebrne, złote, białe i czarne, możemy zasięgną porady kamieniarza, który posiada wiedzę, jakie wykończenie będzie najodpowiedniejsze. Konsultacje z fachowcem nic nie kosztują a jego wiedza jest niezastąpiona.